błyskać

błyskać
błyskać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, błyskaćam, błyskaća, błyskaćają {{/stl_8}}– błysnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, błyskaćnę, błyśnie, błyśnij, błyskaćnąłem, błyskaćnął, błyskaćnęła || błyskaćsła, błyskaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świecić czymś z przerwami przez krótki czas; migotać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uszkodzona świetlówka błyskała uciążliwie. Błysnąć kilka razy lusterkiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać światło, odblask przez krótki czas': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słońce błyska zza chmur. Błysnęły jej łzy w oczach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}częściej dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'wykazywać się czymś szczególnym w danej chwili; olśniewać, zaskakiwać czymś kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Błyskać dowcipem na przyjęciu. Błysnąć wiedzą, talentem, inteligencją. Błysnąć refleksem. Ktoś błysnął jako zręczny negocjator. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… …   Słownik języka polskiego

  • błyskać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk VIIIa, błyskać sięa się, błyskać sięało się {{/stl 8}}– błysnąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, błyśnie się, błyskać sięnęło się {{/stl 8}}{{stl 7}} na niebie ukazują się błyskawice : {{/stl 7}}{{stl 10}}Byliśmy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błysnąć — → błyskać …   Słownik języka polskiego

  • Eisenberg an der March — Ruda nad Moravou …   Deutsch Wikipedia

  • Ruda nad Moravou — Ruda nad Moravou …   Deutsch Wikipedia

  • Olšany nad Moravou — Olšany …   Deutsch Wikipedia

  • błyskanie — ↨ błyskanie się n I rzecz. od błyskać (się) …   Słownik języka polskiego

  • kieł — m IV, D. kła, Ms. kle; lm M. kły, D. kłów 1. «u ssaków: ząb znajdujący się między siekaczami a zębami trzonowymi, zwykle stożkowaty i wyższy od pozostałych» Białe, ostre, potężne kły dzika, lwa, tygrysa, wilka, zwierząt. Błyskać groźnie kłami.… …   Słownik języka polskiego

  • łyskać — ndk I, łyskaćam, łyskaćasz, łyskaćają, łyskaćaj, łyskaćał łysnąć dk Va łyskaćnę, łyśniesz, łyśnij, łyskaćnął, łyskaćnęła a. łyskaćsła, łyskaćnęli, łyskaćnąwszy, → błyskać …   Słownik języka polskiego

  • migać — ndk I, migaćam, migaćasz, migaćają, migaćaj, migaćał, migaćany mignąć dk Va, migaćnę, migaćniesz, migaćnij, migaćnął, migaćnęła, migaćnęli, migaćnąwszy 1. «ukazywać się na chwilę w ruchu, świecąc, błyszcząc lub odcinając się wyraźnie od tła;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”